پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

از نظر جامعه‌شناختی تردیدی نیست که عامل اصلی قتل‌های ناموسی در ایران و کشور‌های دیگر، فرهنگ مردسالارانه و حس مالکیت مردان بر زنان خانواده است. ده سال است از تدوین لایحه «حمایت از زنان در برابر خشونت» گذشته است و اراده‌ایی برای تصویب آن وجود ندارد. حاکمیت در برابر درخواست تغییر قانون مجازات قتل‌های ناموسی و سایر موارد ستم علیه زنان تاکید می‌کند که باید فرهنگ‌سازی شود و تغییر قانون بی‌حاصل است، اما چگونه می‌توان فرهنگ‌سازی کرد وقتی نظام حقوقی به بازتولید فرهنگ مردسالارانه و آسیب‌های آن، چون کودک همسری، قبح طلاق زن و فرودستی زنان دامن می‌زند؟

در جامعه کنونی که آستانه تحمل مردم پایین آمده و به ‌سرعت عصبانی می شوند، کوچک‌ترین کلمه‌ای ممکن است مصداق توهین قلمداد شود و فرد با استناد به چنین ادعایی بخواهد اعاده حیثیت کند و فرد توهین‌کننده را مورد پیگرد قانونی و حقوقی قرار دهد.

استرداد موجب می‌شود، اجرای مجازات تبهکار حتمی شود، بدون قاعده و آیین استرداد یک خلأ در اِعمال مجازات پیدا می‌شود، زیرا برخی کشورها از جرایمی که در خاک کشور دیگر ارتکاب می‌شود خود را بی‌قید نشان می‌دهند و در نتیجه خارجیان گناهکار در اثر مسکن گزیدن در این قبیل کشورها از تنبیه و مجازات ایمن می‌شوند.